Tom pierwszy zawierał opracowanie dziewięciu broszur bpa Franciszka Hodura, napisanych przed rokiem 1922. Niniejszy, tom drugi obejmuje dalsze pozycje ze spuścizny pisarskiej polskiego reformatora Kościoła opublikowana drukiem w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej do roku 1940.

Pisma te różnią się zasadniczo od prac początkowych, o ile bowiem publikacje wcześniejsze odsłaniały genezę i cel istnienia Polskiego Narodowego Katolickiego Kościoła, o tyle te cechuje głębsze przemyślenie, dążność do uzasadnień historycznych i dogmatycznych ideologii Narodowego Kościoła oraz polemika z przeciwnikami Kościoła Narodowego, odpieranie ich zarzutów, a nawet atak na szereg pozycji Kościoła Rzymskokatolickiego.

Uzasadnienie nazwy kościoła narodowego wynika m. in. z pozycji o charakterze społecznym i patriotycznym. Do nich należy przede wszystkim „Apokalipsa XX wieku". Widoczna jest tam dążność do powiązania religii katolickiej z konkretnymi potrzebami narodu polskiego zarówno na emigracji, zwłaszcza w USA, jak i w Polsce, powstałej do życia po wiekowej niewoli, opierającej — niestety — swój byt na kruchych i niepewnych podstawach, jakimi były burżuazja i wrogi interesom narodowym klerykalizm watykański. Bp Hodur przepowiada zupełnie trafnie już w 1930 roku upadek tego rodzaju ustroju. Całe dowodzenie bpa Hodura, cała jego argumentacja jest podporządkowana głównej tezie, którą stawia jako logiczną konieczność: „ w wolnym państwie — wolny i niezależny od zagranicy kościół".

Oczywiście, lista pism bpa Hodura na tym tomie się nie wyczerpuje. Jest jeszcze kilka broszur, dziesiątki artykułów problemowych, religijno-ascetycznych, kazań i obfita korespondencja. Wolno żywić nadzieję, że i one ujrzą światło dzienne i staną się w niedalekiej przyszłości miłą i pożyteczną lekturą nie tylko wyznawców Polskiego Kościoła Narodowego, ale i szerokiego kręgu sympatyków zarówno tego Kościoła, jak również osoby bpa Hodura.

OD  WYDAWCY